​Dırırı---- DI DI!

İşte aynen öyle oldu, böyle sesler çıktı. “Aile”nin ve peşinden gelen tüm kavga gürültünün ardından böyle sesler çıktı. Bu seslerin bir kısmını da Padme çıkardı. Yazarlığı ve yönetmenliği (yine Padme’den olan) Toprak Işık tarafından üstlenilen film, Padme’nin ilk soundtrack albümü olarak da ortaya çıktı.

Peki ne anlatıyordu bu film?

“Cehennem acı çektiğimiz yer değildir. Acı çektiğimizi kimsenin bilmediği yerdir.” dendi tarihte bir noktada, ve çok da haklı bir sözdü. Bu film de bununla alakalıydı aslında. Padme’nin ilk kez soundtrack deneyimi olan bu spaghetti western tarzındaki EP de, aynen The Big Lebowski’deki halı gibi, tüm filmi birbirine bağladı. Dırırı--- dendi, ardından da DI DI! dendi. Gerekli olan her şey, gerekli olan her yerdeydi.